Twee weken geleden kreeg ik een e-mail van Hester. Onderwerpregel: “Help!”. Dit schreef ze (en nee, ze vindt ’t geen punt dat ik haar mail hier kopieer):
“Ik moet regelmatig nieuwsberichten schrijven voor onze site. Vol goede moed open ik dan een Word-doc, maar ik krijg gewoon geen letter op papier. Nou ja, een zin of twee gaat nog wel, maar daarna kom ik echt niet verder.
En dan ga ik ondertussen maar even m’n mail checken of zo, want het schijnt goed te zijn om je even op iets anders te richten als je vastloopt, maar daarna heb ik nog steeds geen inspiratie. Ik kan me er gewoon niet toe zetten om een hele tekst te tikken. Help!”
Voordat ik haar mail beantwoordde, ging ik Hester even googelen. En wat ik al verwachtte: ik vond haar terug op Twitter, Facebook, LinkedIn, Hyves, Pinterest en nog een stuk of 6 social-mediaplatformen. Niks mis mee, maar…
Het verbaasde mij helemaal niet dat ze geen artikel uit haar pen kreeg.
Want al die social media zorgen er in de eerste plaats voor dat je je erin traint om ultrakort je nieuws de wereld in te slingeren. Wat heel handig en efficiënt kan zijn, maar wat je alleen maar dwarszit als je een langer stuk moet of wilt schrijven.
In de tweede plaats (en dat is erger) zijn er voordurend een stuk of 10 digitale ‘praatgroepen’ die Hesters aandacht opeisen. Door een bliepje, een pop-up, een knipperend lampje…
Elke keer als je je daardoor laat afleiden, kost het je hersens weer een paar minuten om je opnieuw op je ‘taak’ te concentreren, in dit geval: je tekst in wording. Heb je eenmaal de slag weer te pakken en een woord of wat geschreven, dan is de kans groot dat je alweer gestoord wordt door een ander bliepje.
Wat denk je: zou het Obama lukken om een samenhangende toespraak van een halfuur te houden als hij elke 2 minuten door iemand uit het publiek onderbroken werd? Nee, natuurlijk niet.
“Laat die man z’n verhaal afmaken”, denk je dan, terwijl je geïrriteerd een blik op de vragensteller werpt.
En zo is het ook met Hester en haar tekst.
Doordat ze de halve wereld de mogelijkheid biedt om haar à la minute te onderbreken, lukt het haar nooit om zich voldoende te concentreren en een complete, samenhangende tekst te schrijven.
Heb jij daar ook last van? Draai dan al die bliepjes, pop-ups en flikkerende lampjes de nek om. Pak desnoods een ‘ouderwets’ schrijfblok en een balpen. Ga ergens zitten waar geen wifi, umts of wat dan ook is dat je aandacht zou kunnen opeisen.
En schrijf gewoon een halfuur ongestoord door. Maakt niet uit waarover. Het zou zomaar kunnen dat je dan met gemak een vel vol schrijft.
© 2012 Annet Talsma > Bureau Eigenwijs
Vond je dit interessant? Meld je rechtsboven aan voor mijn e-magazine met schrijftips en je krijgt meteen het gratis SPIEKBRIEFJE (voor slimme schrijvers) in je mailbox met nog meer tips om goeie teksten te schrijven.