Vaak weet je zelf zo veel af van het onderwerp waarover je schrijft, dat je er pagina’s vol over kunt schrijven. Sommige mensen doen dat ook. Alles wat ze weten halen ze uit de kast. Want ze vinden dat dat er allemaal aan bijdraagt om een goed en vooral compleet beeld te schetsen van hun onderwerp, probleem of oplossing.

Maar zit je lezer wel op dat complete beeld te wachten? En als je ervan overtuigd bent dat dat wel zo is: zit je lezer vandáág op dat complete beeld te wachten? Of kun je ‘m dat beter gedoseerd toedienen? Van een overdosis is nog nooit iemand gelukkig geworden, dus waarom zou je het niet in hapklare brokken opdienen?

Daar doe je namelijk niet alleen je lezer een lol mee, maar jezelf uiteindelijk ook. Want ook voor jou is zo’n ingeperkt, niet te wijdlopig artikel veel beter behapbaar. En je houdt bovendien nog wat achter de hand voor een volgend artikel. En dat daarna. En daarna…

Hoe ga je nu te werk?

Kies 1 onderwerp en zoom daar vervolgens op in. Blijf inzoomen tot je een behapbaar segment van je onderwerp te pakken hebt.

Vind je het lastig om te bepalen of je voldoende hebt ingezoomd op je onderwerp? Pak een groot vel papier en schrijf in het midden het onderwerp dat je wilt bespreken. Omcirkel het en schrijf rondom die cirkel welke aspecten van jouw onderwerp je allemaal aan de orde kunt laten komen.

Nu lijkt het misschien alsof je alleen maar meer gaat uitweiden (want je gaat ongetwijfeld dingen opschrijven waar je eerst nog niet aan gedacht had), maar waar het om gaat, is dat je inzicht krijgt in alle deelgebieden waaruit je onderwerp bestaat. De kans is namelijk groot dat die ‘dingen waar je eerst nog niet aan gedacht had’ al schrijvend toch wel boven waren komen drijven. Waarschijnlijk had je ze dan toch willen meenemen in je artikel. Het is slimmer om ze van tevoren in kaart te brengen en dan te beslissen of ze bij je verhaal passen of niet.

Probeer de verschillende deelonderwerpen vervolgens onder te brengen in (minimaal) 4 of 5 clusters. Over elk cluster kun je nu een apart artikel gaan schrijven. Bestaat je cluster nog steeds uit een hele reeks deelgebieden? Loop je het risico dat je tekst alsnog alle kanten op zwiept? Zoom dan ook op je cluster verder in. Neem het onderwerp van je cluster, zet dat in het midden van je vel en ga opnieuw inventariseren en opdelen. Net zolang tot je een cluster hebt dat klein genoeg is (je kunt het niet verder opdelen) om over te schrijven.

Beperk je ook echt tot zo’n cluster en bewaar de rest van je ideeën voor een volgend artikel. Mooie bijkomstigheid: je hebt nu een leuke voorraad (deel)onderwerpen, dus daar hoef je je de komende tijd niet meer druk over te maken.

Ga dus op zoek naar de zandkorrels waaruit jouw onderwerp is opgebouwd, zoom erop in en ga ze één voor één belichten. Je zult zien dat je daarmee meer effect sorteert dan wanneer je het hele strand (met badgasten en al) als onderwerp neemt.

Heb je eenmaal voldoende op je onderwerp ingezoomd, dan is het de kunst om het zo beknopt en helder mogelijk te beschrijven. Je snapt het al, dat is een nieuw deelonderwerp en daarover gaat dus het volgende artikel.

© 2011 Annet Talsma > Bureau Eigenwijs

Meer schrijftips? Meld je rechtsboven aan voor mijn e-magazine en je krijgt meteen het SPIEKBRIEFJE (voor slimme schrijvers) in je mailbox met nog meer tips om goeie teksten te schrijven.