Een artikel schrijven in 1 uur: the ad hoc way

Teksten schrijven kost tijd. En voor wie weinig tijd heeft is de verleiding om het maar helemaal niet te doen groot.

Artikel schrijven in 1 uur

Begrijpelijk, maar een gemiste kans. Waarom?
1. Omdat het juist heel slim is om je ‘publiek’ te laten weten wat je te melden hebt (exposure).
2. Omdat schrijven steeds makkelijker wordt als je het vaker doet (oefening).
3. Omdat het helemaal niet zoveel tijd hoeft te kosten (misverstand).

Niet veel tijd? Nee, er zijn verschillende tactieken waarmee je in weinig tijd een goed artikel kunt schrijven. De gestructureerde aanpak kun je hier teruglezen. Hieronder komt de ad hoc-aanpak aan bod. Ook hierbij geldt: draal niet.

Bedenk een week van tevoren je onderwerp (globaal). Daarmee bepaal je alvast je focus (5 min). Verder doe je niks. Je houdt alleen goed je intuïtie (of hoe je het ook wilt noemen) in de gaten.

Zorg ervoor dat je altijd een goed notitieboekje bij je hebt en 2 pennen. Een goed boekje, omdat slecht of stroef papier je remt als je schrijft (je gaat je lopen ergeren aan het papier en dat is niet bevorderlijk voor je stuk). Maar denk ook aan het formaat (niet te groot, dat sleep je niet elke keer mee, en niet te klein, anders ben je alleen maar pagina’s aan het omslaan, stoort ook). En natuurlijk 2 pennen, omdat pennen altijd onbetrouwbaar zijn, vooral de gratis exemplaren. Tot zover je uitrusting.

Zodra er iets in je opkomt (meestal op een onmogelijk moment), laat je alles uit je handen vallen. Je pakt pen en papier en schrijft dat stuk. Sta je net bij de Albert Heijn? Dan schrijf je je stukje daar, gewoon tussen de stroopwafels en de lange vingers.

Terwijl je daar zit, noteer je alles wat er in je opkomt en je schrijft gewoon door, in 1 flow. Dat betekent niet dat je het ook in 1 flow moet publiceren. Dat is iets anders. Maar je schrijft wel in 1 flow. Gewoon doorpennen en vertellen over het onderwerp dat je aan het begin van de week in gedachten had genomen.

Houd je focuspunt (onderwerp) daarbij in de gaten, maar durf er ook van af te wijken. Wellicht kom je op een razend interessant zijspoor.

Maar het belangrijkste is: Niet stoppen met schrijven, niet teruglezen, domweg opschrijven wat je gedachten je dicteren. Dat vergt eerst misschien wat oefening (grote kans dat je gedachten afdwalen, zeker als je bij de Albert Heijn zit, dus probeer het eerst thuis aan de keukentafel), maar heb je eenmaal de slag te pakken, dan is het eigenlijk heel makkelijk.

En nee, je hoeft je daar tussen de stroopwafels en de lange vingers niet druk te maken over spelling, interpunctie of grammatica. Dat is voor later zorg. Waar het om gaat is dat je uit de losse pols een ruwe versie van je stuk schrijft. Ruw!

Als je in zo’n flow doorschrijft, schrijf je in 10 minuten zo een A4 vol. Voldoende materiaal om een heel artikel mee te vullen, echt. En je hebt nog 45 minuten over voor de bijschaaf- en polijstversie.

Ben je klaar bij de Albert Heijn (vergeet niet af te rekenen), dan ga je achter je bureau je stuk uittikken en ordenen. In die volgorde. Eerst helemaal uittikken, alles, ongecensureerd (10 minuten hooguit).

Daarna bekijk je je artikel met een nieuwe, kritische blik en ga je het ordenen. Dat werkt het best met een printje en een rode of groene pen. Wat is het belangrijkste? Wat is je stelling? Wat zijn de argumenten? Welk probleem beschrijf je? En waar vind je de oplossingen terug? Op deze manier ‘label’ je je zinnen en alinea’s (10 min).

Vervolgens zet je die ‘labels’ in een logische volgorde (5 min). Mis je nog iets? Begint je stuk bijvoorbeeld met een stevige stelling, maar heb je daar maar 2 argumenten voor in plaats van 3 (3 is sterker, lees waarom), dan voeg je in dit stadium nog een argument toe (15 min).

Tot slot check je natuurlijk nog je spel-, tik- en grammaticafouten (5 min). Want taalfouten kosten geld.

De clou is dat je, door in een flow te schrijven en alles te noteren wat er in je opkomt bij, snel veel ruw materiaal verzamelt en jezelf niet censureert. Het ‘componeren’ van je uiteindelijke artikel gaat een stuk makkelijker als je al veel ruw materiaal hebt liggen. Kunst is natuurlijk wel om goeie keuzes te maken. Kiezen is ook een vak! Lastig? Lees dan hier hoe je dat doet.

© Annet Achterkamp-Talsma

 

Lees dit niet! (echt niet)Houd het simpel